Κυριακή, Ιανουαρίου 22, 2017

ΠΟΙOΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟΝ «ΚΟΦΤΗ» ΣΤΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Η «Εφ.Συν.» συνάντησε θεραπευτές και οικογένειες θεραπευόμενων, επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα αν το επίμαχο νομοσχέδιο θα ανακουφίσει χιλιάδες ασφαλισμένους και θα «εξορθολογίσει» τα έξοδα, όπως διατείνεται το υπουργείο Υγείας, ή θα συμβάλει στην περαιτέρω υποβάθμιση της ειδικής αγωγής υγείας

Σε περιβάλλον αυξημένης αβεβαιότητας κινδυνεύουν να βρεθούν μετά τις 25 Ιανουαρίου χιλιάδες οικογένειες με παιδιά με αναπηρίες, ψυχικές παθήσεις, κινητικά και αναπτυξιακά προβλήματα, ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ και χρήστες των υπηρεσιών Eιδικής Aγωγής. Μαζί τους, στον αέρα, με αβέβαιο εργασιακό μέλλον, βρίσκονται περίπου 2.500 επιχειρήσεις και πολλαπλάσιοι εργαζόμενοι που δραστηριοποιούνται στον ίδιο τομέα.


Λίγες μέρες πριν από την εκπνοή του 2016, ο ΕΟΠΥΥ αιφνιδίασε άπαντες όταν ανακοίνωσε πως μέσα σε τέσσερις μέρες, μεταξύ άλλων ειδικοτήτων, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς της Ειδικής Αγωγής θα έπρεπε να συμμετέχουν στον διάλογο με τον Οργανισμό, προκειμένου από 1ης Ιανουαρίου 2017 να ισχύσουν οι νέες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών υγείας (ν. 4447/2016).

Με το νέο σύστημα όλοι οι ασφαλισμένοι στον ΕΟΠΥΥ εφεξής δεν θα πληρώνουν για τις υπηρεσίες που λαμβάνουν και οι επαγγελματίες της υγείας θα είναι αυτοί που θα καταθέτουν τις σχετικές αποδείξεις στον Οργανισμό προκειμένου να αποζημιωθούν απ’ αυτόν. Αρχικά το μέτρο φάνηκε ανακουφιστικό για τα εκατομμύρια των ασφαλισμένων, ωστόσο, όπως φαίνεται, οι παράπλευρες απώλειες αυτής της νέας κατάστασης είναι ιδιαίτερα σοβαρές, τόσο για τους ασφαλισμένους όσο και για τους θεραπευτές.

Το θέμα, που έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις εννέα σωματείων του χώρου (Λογοθεραπευτές, Εργοθεραπευτές, Ιδιοκτήτες Μονάδων Ψυχικής Υγείας, Ειδικοί Παιδαγωγοί, Ψυχολόγοι), δεν είναι «συντεχνιακό», αφορά και την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας. Στις 25 του μήνα λήγει η παράταση που δόθηκε από το υπουργείο Υγείας στους επαγγελματίες της ειδικής αγωγής προκειμένου να συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ, υπογράφοντας συμβάσεις στις οποίες δεν αναφέρεται καν το ποσό το οποίο θα εισπράττουν.

Η φτώχεια φέρνει γκρίνια

Η «Εφ.Συν.» συνάντησε θεραπευτές και οικογένειες θεραπευόμενων, επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα αν το επίμαχο νομοσχέδιο θα ανακουφίσει χιλιάδες ασφαλισμένους και θα «εξορθολογίσει» τα έξοδα, όπως διατείνεται το υπουργείο Υγείας, ή θα συμβάλει στην περαιτέρω υποβάθμιση της ειδικής αγωγής υγείας, ειδικά για τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, με τον πρόσθετο κίνδυνο να αυξηθεί η φοροδιαφυγή του κλάδου αλλά και να μειωθούν οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία.

Ολα ξεκινούν από τη μείωση της δαπάνης. Στην πρόσφατη συνάντηση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη -παρόντος του προέδρου του ΕΟΠΥΥ Σωτήρη Μπερσίμη- με εκπροσώπους της Ειδικής Αγωγής έγινε γνωστό ότι η δαπάνη περιορίζεται κατά 40% σε σχέση με το 2015, στο πλαίσιο ενός μνημονιακού εξορθολογισμού δαπανών που επιχειρείται σε όλους τους τομείς.

Γεγονός πρώτο: Από τις 25 Ιανουαρίου ο ασφαλισμένος χάνει το δικαίωμα απόδοσης δαπάνης αν δεν επιλέξει κάποιον συμβεβλημένο θεραπευτή. Εφόσον ο ασφαλισμένος επιθυμεί να εξακολουθήσει να καλύπτεται, υποχρεούται να συνεχίσει το θεραπευτικό του πρόγραμμα μόνο σε συμβεβλημένο θεραπευτή. Από την πλευρά τους οι συμβαλλόμενοι πάροχοι θα καταθέτουν παραστατικά θεραπειών ανά μήνα, με βάση την πάθηση και τις ανάγκες του κάθε παιδιού, όπως θα περιγράφονται στον νέο κανονισμό παροχών.

Μέχρι στιγμής οι επαγγελματίες του χώρου, έχοντας τη συμπαράσταση της πλειονότητας των οικογενειών των θεραπευόμενων, αρνούνται να συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ. Για «σπέκουλα και μια πραγματικότητα η οποία δεν σηκώνει καταστροφολογικού χαρακτήρα προσεγγίσεις περί μαζικών απολύσεων, κλεισίματος κέντρων, ούτε εκβιασμούς γονέων» έκανε λόγο σε δημόσια τοποθέτησή του ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης.

Γεγονός δεύτερο: Μετά τις αντιδράσεις, ο αναπληρωτής υπουργός παραδέχτηκε ανοιχτά τη μείωση του ποσού της δαπάνης για την ειδική αγωγή στα 60 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, από τα 106 εκατομμύρια που δόθηκαν το 2015. Κριτήριο γι’ αυτό το «εύλογο» ποσό, όπως το χαρακτήρισε, ήταν «οι πραγματικές ανάγκες, το ύψος της δαπάνης τα προηγούμενα χρόνια, η εκτιμώμενη παραοικονομία που υπολογίζουμε πόση είναι με συγκρίσεις τιμών από άλλες χώρες, η δυναμικότητα του δημόσιου τομέα στην κάθε κατηγορία και βέβαια η συχνότητα των παθήσεων στον γενικό πληθυσμό με βάση διεθνείς και ελληνικές στατιστικές».

Ωστόσο, κανένα επιστημονικό δεδομένο από τις παραπάνω στατιστικές δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα, ούτε παρουσιάστηκε στην τετραήμερη (εντός των γιορτών) διαβούλευση του νόμου.

«Ο πρόσφατος νόμος αναφέρει ότι το όριο της δαπάνης θα προσδιορίζεται ανά 3-6 μήνες με απόφαση του υπουργού Υγείας, σε συνάρτηση με τις άλλες υποκατηγορίες, δηλαδή η Ειδική Αγωγή θα “ανταγωνίζεται“ τη δαπάνη για τα νοσήλια και τις διαγνωστικές εξετάσεις», υπογραμμίζει κοινή ανακοίνωση των εννέα συλλόγων.

«Περνάμε σε νέο κοινωνικό συμβόλαιο αναδιανομής των υπαρχόντων πόρων με κριτήριο το συμφωνημένο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής μέχρι το 2018, την κάλυψη των πραγματικών αναγκών των ασθενών και τον έλεγχο των προσφερόμενων υπηρεσιών από τους ιδιώτες παρόχους», ανέφερε σε ανάρτησή του ο κ. Πολάκης. Και επειδή η διαβούλευση δεν έγινε όπως θα έπρεπε, πραγματοποιείται τις τελευταίες μέρες «ατύπως» στον προσωπικό λογαριασμό στο facebook του αναπληρωτή υπουργού.

«Εντυπωσιακά» ποσά

Ο Οργανισμός μέχρι σήμερα αποζημίωνε για κάθε συνεδρία με τα εξής «εντυπωσιακά» ποσά: Για μία εργοθεραπεία αποδίδεται 1,23 ευρώ, για την ειδική διαπαιδαγώγηση επίσης 1,23 ευρώ, για ψυχοθεραπεία, όταν αυτή εκτελείται από παιδοψυχιάτρους, ψυχιάτρους και νευρολόγους, 15 ευρώ, για ψυχοθεραπεία από ψυχολόγους αποδίδονται μόλις 2,26 ευρώ.

Αν απορεί κάποιος πώς προκύπτει το εκπληκτικό ποσό του 1,23 ευρώ, αυτό είναι ένα κατάλοιπο της εποχής της δραχμής, καθώς προ 20ετίας η εργοθεραπεία αποζημιωνόταν με 400 δραχμές, το οποίο μετατράπηκε σε 1,23 ευρώ. Και έτσι έμεινε!

«Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συνταγογραφείται παράλογα υψηλός αριθμός λογοθεραπειών προκειμένου να “φτιαχτεί” ένα πακέτο θεραπείας από 240 έως 450 ευρώ τον μήνα ανά παιδί, αναλόγως τη νόσο, τη βαρύτητα και τη χρονική διάρκεια της θεραπείας για να καλυφθεί ένα μέρος του μηνιαίου κόστους από τον ΕΟΠΥΥ», αναγνωρίζει και ο ίδιος ο κ. Πολάκης, ο οποίος όμως καταγγέλλει την υπερβολική συνταγογράφηση, δεσμευόμενος πως θα ανέβει το ποσό αποζημίωσης στα 15 ευρώ για τους εργοθεραπευτές και τους ψυχολόγους, βάζοντας στο στόχαστρο τις λογοθεραπείες.

«Αρνούμαι να υπογράψω»

«Ως επιστήμονας αρνούμαι να υπογράψω μια τέτοια σύμβαση. Είναι τέτοια η προχειρότητα στον σχεδιασμό, που ουσιαστικά καταργείται η δυνατότητα της διεπιστημονικής ομάδας που χειρίζεται ένα παιδί να οργανώσει εξατομικευμένα το δικό της θεραπευτικό σχήμα.

»Επιπλέον, αφού ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν τις πραγματικές ανάγκες, πώς προκύπτει το αυθαίρετο ποσό των 60 εκατομμυρίων;» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η Αμαρυλλίς Παϊδούση, μέλος της «Πρωτοβουλίας Ψυχολόγων και ψυχοπαιδαγωγών που εργάζονται στην ειδική αγωγή».


Οι επιστήμονες της Ειδικής Αγωγής, εν έτει 2016, λειτουργούν χωρίς νομικό πλαίσιο. Από το 2012 κρατούν οι συζητήσεις των εκπροσώπων τους με την πολιτεία ώστε να τεθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις λειτουργίας των ειδικών κέντρων που παρέχουν υπηρεσίες αλλά και των ελεύθερων επαγγελματιών
ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

Η αφήγηση ενός ιδιοκτήτη ινστιτούτου

«Εχω ένα κέντρο θεραπειών, το οποίο σε ένα μήνα παρέχει 200 συνεδρίες που τις κοστολογεί προς 30 ευρώ τη μία (20-25 παιδιά περίπου). Αυτό το κέντρο έπαιρνε 6.000 ευρώ μηνιαίως, από τους γονείς μέσω ΕΟΠΥΥ, και διέθετε κοντά στο μισό ποσό για να πληρώσει την παροχή υπηρεσιών στους συνεργάτες του. Με τα υπόλοιπα κάλυπτε λειτουργικά έξοδα, εφορίες, ΟΑΕΕ, ενώ του έμενε και κάποιο κέρδος.

»Ο ΕΟΠΥΥ μάς λέει ότι αυτά τα 6.000 ευρώ θα μας τα δίνει τώρα κατευθείαν, χωρίς την ταλαιπωρία των γονιών, μέσω των συμβάσεων. Ολα καλά μέχρι εδώ. Εχεις κάνει σύμβαση, λοιπόν, και στο τέλος του μήνα καταχωρείς τις θεραπείες στο ηλεκτρονικό σύστημα και ζητάς να σου καταβάλει ο ΕΟΠΥΥ τα 6.000 ευρώ.

Δείτε πώς θα γίνει η εκκαθάριση: στα 6.000 ευρώ υπάρχει παρακράτηση 10% για πρόχειρο λογιστικό έλεγχο, άρα μείον 600 ευρώ, υπόλοιπο 5.400 ευρώ. Επίσης άλλη μια παρακράτηση φόρου 20% (-1.200 ευρώ, υπόλοιπο 4.200) την οποία τη δέχομαι γιατί θα την πλήρωνα του χρόνου, απλά μου τα παίρνει από τώρα.

Βάζουμε και την παρακράτηση 3,5% υπέρ Δημοσίου, υποχρεωτική σε όλες τις συναλλαγές με δημόσιο φορέα, (-200 ευρώ, υπόλοιπο 4.000). Για να μην ξεχνιόμαστε, υπάρχει και το rebate που έχει ήδη ψηφιστεί αλλά δεν το γνωρίζουμε ακριβώς, οπότε θεωρώ ότι θα είναι ίδιο με των φυσικοθεραπευτών, σύνολο κλιμακούμενης έκπτωσης 750 ευρώ (υπόλοιπο 3.250). Αρα ο ΕΟΠΥΥ θα βάλει στον λογαριασμό μας 3.250 ευρώ».

Επικριτικές, τεκμηριωμένες και αγωνιώδεις στο σύνολό τους ήταν οι περισσότερες ερωτήσεις-τοποθετήσεις προς τον υπουργό από επαγγελματίες και γονείς. «Ως εργαζόμενοι στην Ειδική Αγωγή και την ψυχική υγεία αρκετά χρόνια, δεν έχουμε ποτέ συναντήσει και εργαστεί με παιδιά που έχουν διαγνώσεις και κατ’ επέκταση εγκρίσεις χωρίς να αντιμετωπίζουν αναπτυξιακές ή άλλου τύπου δυσκολίες. Αντιθέτως, πολλές φορές δεν δίνονται με διάφορα τεχνάσματα εγκρίσεις για παιδιά που χρειάζονται θεραπείες» αναφέρει ανακοίνωση μελών της πρωτοβουλίας εργαζομένων ψυχολόγων-ψυχοπαιδαγωγών.

Ενα από τα βασικά θέματα που απασχολούν επαγγελματίες και ασφαλισμένους είναι ο αυτόματος «κόφτης» στη δαπάνη μέσω του clawback, που συνεπάγεται οριζόντια μείωση στο συμφωνημένο κόστος των θεραπειών και στην αμοιβή των παρόχων:

Γ.Μ. «Και αν το όριο δαπάνης ξεπεραστεί, ποιος θα πρέπει να καλύψει τη διαφορά; Ο γονιός ή θα την επωμιστεί ο θεραπευτής;»

Παύλος Πολάκης: «Κάτσε να δούμε τώρα που θα μπορέσουμε καθώς θα υπάρχει έλεγχος, πόσα παιδιά όντως χρειάζονται θεραπεία, καθώς και πόσες θεραπείες από αυτές που συνταγογραφούνται γίνονται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ και μετά θα δούμε το ύψος του rebate και του clow back».

B.T. «Τα παιδιά από πού έπαιρναν τις εγκρίσεις, κύριε Πολάκη; Γιατί ψευδώς κατηγορείτε τους θεραπευτές και τους ιδιώτες για ψεύτικες εγκρίσεις ενώ τα παιδιά αξιολογούνται από τα δημόσια νοσοκομεία; Αν μπορούσε το Κράτος ας είχε δημόσιες δομές για να εξυπηρετεί αυτές τις θεραπείες και όχι να στηρίζεται σε ελεύθερους επαγγελματίες.

Είναι δυνατόν κάποιος να εμπιστευτεί τον ΕΟΠΥΥ όταν μονομερώς θα μπορεί να αλλάζει τους όρους αυτής της σύμβασης οπότε θέλει; Είναι δυνατόν να υπογράψει κάποιος χωρίς εκ των προτέρων να γνωρίζει αν με τα λεφτά που θα παίρνει μετά από 3 ή 6 μήνες θα μπορεί να πληρώνει τους θεραπευτές, το ενοίκιο, τους λογαριασμούς και την εφορία του; Αυτή η σύμβαση, κύριε Πολάκη, είναι η ταφόπλακα της ειδικής αγωγής και οι γονείς το έχουν καταλάβει πολύ καλά».

Πειστικές απαντήσεις στα συγκεκριμένα ερωτήματα δεν έλαβαν μέχρι σήμερα θεραπευτές και γονείς, ούτε μέσω facebook ούτε κυρίως στις συναντήσεις που είχαν στο υπουργείο Υγείας εκπρόσωποι των σωματείων.

Οταν ρωτήθηκε ο Π. Πολάκης από τους επαγγελματίες, στη συνάντηση που είχε μαζί τους, πώς θα αντέξουν οι τελευταίοι από τις επιπρόσθετες καθυστερήσεις πληρωμών από τον ΕΟΠΥΥ το πρώτο εξάμηνο του 2017 μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση, μια πρόταση του υπουργείου ήταν να αποταθούν σε τραπεζικά ιδρύματα, να ανοίξουν λογαριασμό όψεως και να αναζητήσουν τραπεζικό δάνειο!

Η επόμενη μέρα

Τα παραπάνω παραδείγματα δείχνουν τον δρόμο για την επόμενη μέρα. Ο ασφαλισμένος χάνει, πρώτον, το δικαίωμά του να επιλέγει ελεύθερα τον θεραπευτή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πλέον ο γονιός θα έχει δύο λύσεις: η μία να αλλάξει ξαφνικά θεραπευτή, αν είναι τυχερός και βρει κάποιον που να πληροί τους γεωγραφικούς περιορισμούς που τίθενται.

Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, δεδομένης της άρνησης της πλειονότητας του κλάδου να συμβληθεί, πόσο εύκολα θα μπορεί να εμπιστευθεί οποιονδήποτε πτυχιούχο που θα βρει μια ευκαιρία να έχει μια «κάποια» δουλειά; Λογικά, σε παθήσεις πολύ σοβαρές, ο γονιός θα επιλέξει (με όποιο προσωπικό κόστος) να διατηρήσει τη σχέση με τον θεραπευτή που εμπιστεύεται. Εδώ, φυσικά, υπάρχουν φοβερά περιθώρια φοροδιαφυγής, καθώς πλέον δεν υπάρχει ουσιαστικό κίνητρο για να κόβεται οποιαδήποτε απόδειξη.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΟΝΕΩΝ

«Μας εξωθούν να πληρώνουμε “μαύρα”...»
Ανάμεσα στους επαγγελματίες της Ειδικής Αγωγής που την περασμένη Δευτέρα διαμαρτυρήθηκαν έξω απ’ το υπουργείο Υγείας βρέθηκαν και αρκετοί γονείς. Μία απ’ αυτούς, η Αγγελική Μποζίκη, έχει ένα αγοράκι 5,5 ετών που εδώ και 2,5 χρόνια κάνει λογοθεραπεία. Περιγράφει στην «Εφ.Συν.» όλη τη διαδικασία που πέρασε για να φτάσουμε στο σήμερα και στο «αβέβαιο», όπως το χαρακτηρίζει, μέλλον.

«Ξεκινήσαμε με αναπτυξιολόγο. Για να κλείσεις ραντεβού με αναπτυξιολόγο σε δημόσιο νοσοκομείο μπορεί να περιμένεις έως και ένα χρόνο, εκτός κι αν πας στα απογευματινά ιατρεία και πληρώσεις 60 ευρώ. Αυτό κάναμε κι εμείς και πήραμε τη σχετική διάγνωση, ώστε να αρχίσει το παιδί τη θεραπεία. Κάνει 2 ώρες την εβδομάδα λογοθεραπεία. Η περίπτωσή μας ανήκει στις “ελαφρές” περιπτώσεις, όπου η μηνιαία αποζημίωση είναι 250 ευρώ. Τώρα, με τη νέα κατάσταση, οι υπεύθυνοι των κέντρων δεν ξέρουν τι θα κάνουν, καθώς δεν υπάρχει καμία ενημέρωση.


Τι θα γίνει με τους ανασφάλιστους; Οσο κι αν προσπαθήσαμε, δεν βρήκαμε στις συμβάσεις του ΕΟΠΥΥ με τους παρόχους υπηρεσιών Ειδικής Αγωγής καμία αναφορά σε ανασφάλιστους πολίτες που χρειάζονται τη βοήθειά τους. Στον Καιάδα θα πάνε αυτοί;
Λέγεται ότι θα μειωθεί η ώρα της θεραπείας στα 30 λεπτά. Αυτό δεν μπορεί να γίνει, τι θα προλάβει να κάνει ο θεραπευτής στα 30 λεπτά; Επίσης, δεν μπορεί να έρχεται το κράτος τώρα και να αφαιρεί τη δυνατότητα από μένα να επιλέξω τον κατάλληλο θεραπευτή για το παιδί μου. Εδώ και 2,5 χρόνια που ο μικρός κάνει θεραπεία έχει αναπτύξει σχέση με τον θεραπευτή του. Υπάρχουν πολύ πιο σοβαρές περιπτώσεις, όπου το να διακόψει ένα παιδί τη θεραπεία με τον ειδικό μπορεί να σημαίνει τραγικό πισωγύρισμα στην κατάστασή του.

Εχει σκεφτεί κανείς ότι με αυτούς τους περιορισμούς μάς εξωθούν να πληρώνουμε “μαύρα”; Γιατί αυτό θα κάνουν οι περισσότεροι που έχουν χτίσει σχέση εμπιστοσύνης με τους θεραπευτές. Θα τους πουν “θα σου δίνω λιγότερα και δεν θα μου κόβεις απόδειξη”».

Η «ευνοημένη» του συστήματος

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η Αναστασία Κολοσκόπη, μητέρα ενός κοριτσιού 6,5 ετών που αντιμετωπίζει σοβαρή σφαιρική αναπτυξιακή διαταραχή. Ανήκει στους... «ευνοημένους» του συστήματος, καθώς ο Οργανισμός την αποζημιώνει με 440 ευρώ τον μήνα -λόγω της σοβαρότητας του περιστατικού- σε βάθος 2-3 μηνών.

«Το παιδί κάνει θεραπεία εδώ και 4,5 χρόνια. Γεννήθηκε πρόωρα και αντιμετωπίζει προβλήματα νευρολογικά, κινητικά, όπως και πρόβλημα λόγου. Η θεραπεία γίνεται για 18 ώρες κάθε εβδομάδα, ενώ το κανονικό θα έπρεπε να είναι 25. Το παιδί έως και πριν από ένα χρόνο δεν μιλούσε. Είχε αστάθεια στο περπάτημα, που όμως έχει καλυτερεύσει. Τώρα ο θεραπευτής προσπαθεί να τη μάθει να τρώει μόνη της και στη συνέχεια να μάθει να τρώει στερεά τροφή και όχι αλεσμένη όπως σήμερα».

Τη ρωτάμε πώς είναι η καθημερινότητά της. Η κ. Κολοσκόπη έχει άλλο ένα κοριτσάκι, μικρότερο, και σχεδόν όλη τη μέρα, από Δευτέρα ώς Παρασκευή, περνάει τον περισσότερο χρόνο της μέσα στο αυτοκίνητο, μεταφέροντας το παιδί από το ένα κέντρο Αγωγής στο άλλο.

Η φροντίδα που χρειάζονται και τα δύο παιδιά είναι τέτοια που την αποτρέπει ακόμα και από τη σκέψη να εργαστεί. «Μπορώ να σας πω ότι είδα τη σύμβαση του ΕΟΠΥΥ και θα ήταν ντροπή για μένα, ως μητέρα, να πω στους θεραπευτές ότι είναι ντροπή σας που δεν υπογράφετε αυτές τις συμβάσεις».

Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο ως προς τις καταχρήσεις

Σε όλες τις παραπάνω καταγγελίες μάς απάντησε ο αντιπρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, Τάκης Γεωργακόπουλος:

■ Δεν θα αφήσουμε να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα, θα αντιμετωπίσουμε την κατάσταση ανάλογα με τη συμπεριφορά των παρόχων. Δεν υπάρχει πραγματική μείωση της δαπάνης, γιατί δεν είναι προσδιορισμένη. Μέχρι τώρα πληρώνουμε χωρίς να έχουμε προσδιορίσει τι ανάγκες έχουμε. Εχουμε ενδείξεις ότι υπάρχει καταχρηστική ζήτηση ειδικών θεραπειών. Μιλάμε δηλαδή για παραοικονομία.

■ Δεν συντάσσονται οι γονείς υπέρ των παρόχων, οι γονείς φοβούνται γιατί εκβιάζονται από τους ειδικούς θεραπευτές. Αυτοί δεν εκβιάζουν το υπουργείο, εκβιάζουν την κοινωνία ολόκληρη, όταν λένε ότι θα παρατήσουν τα παιδιά. Αρνούνται τη συμφωνία αποζημίωσης γιατί υπερχρεώνουν τους γονείς για τις θεραπείες των παιδιών τους.

■ Οι γονείς μάς λένε ότι κατά 90% κάνουν το πολύ 8 λογοθεραπείες τον μήνα, ενώ χρεώνεται ο ΕΟΠΥΥ 15. Εγώ που ως γιατρός παίρνω 4,5 ευρώ εφημερία, τι θα κάνω; Δεν θα δουλεύω επειδή το κράτος με πληρώνει χαμηλά; Δεν είμαι μόνο αντιπρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, αλλά και νοσοκομειακός γιατρός, που επί 20 χρόνια δεν διανοήθηκα να μην κάνω ιατρική γιατί το κράτος κάνει να με πληρώσει 5 μήνες εφημερίες. Δεν μπορεί να μας εκβιάζει ο θεραπευτής επειδή έχει αναπτύξει μια πραγματική σχέση με τον θεραπευόμενο.

■ Δεν κάναμε τέσσερις μέρες διαβούλευση, λένε ψέματα, το ξέρουν από τον ενιαίο κανονισμό παροχών υγείας του 2012 του ΕΟΠΥΥ ότι θα πάμε σε συμβάσεις.

■ Αν ξεπεραστεί το όριο δαπάνης, υπάρχει και άλλος μηχανισμός, όπου αυξάνεται το όριο στον προϋπολογισμό και εξαφανίζεται το claw back. Οπως κάναμε και με το φάρμακο. Δεν θέλουμε να κάνουμε περιορισμό των παροχών, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο ως προς τις καταχρήσεις και να υπάρχει πιστοποίηση, εργασιακή και επιστημονική.

Κώστας Ζαφειρόπουλος, Δημήτρης Τερζής
http://www.efsyn.gr/

 ΠΡΕΖΑ TV
22-1-2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: